Nieuws

Ja, ik weet het, ik heb al afscheid genomen. Niet iedereen kon daar echter bij zijn, daarom wil ik op deze manier toch nog iets zeggen.
Vanaf de start van onze Twentse-AAK in het restaurant van het ROC van Twente aan de Sumpel in 2005 heb ik, als voorzitter, heel veel bijzondere mensen om mij heen gehad. Medebestuurders en leden die mij hun vertrouwen hebben gegeven. Evenals alle sponsoren die vertrouwen hadden in onze organisatie. Dat besef doet een mens goed. Dat wil ik dus eigenlijk een keer “ hardop uitspreken”. Wel schriftelijk dan uiteraard.
Op deze manier wil ik ook nadrukkelijk, alle medebestuurders die door de jaren heen samen met mij gewerkt hebben aan onze vereniging, bedanken. Wat hebben we veel gedaan. Bezoeken door het hele land. Of het nu bij de Euromast was of bij het klooster in Limburg met hun Livarvarkens of bij één van onze jubilea op de brommer door Twente of bij de Hanos in Apeldoorn voor een wildproeverij: Altijd was het de moeite waard. Gezellig, leerzaam en…….lekker!
Nee ik ga niet alles opnoemen, dan zou het wel een heel lange lijst worden. Wat ik hiermee zeggen wil is: dat ik, en ik hoop jullie ook, enorm heb genoten van die vele, vele bijeenkomsten en activiteiten.
Speciaal vond ik ook dat wij af en toe samen en in overleg met ATG feestelijke bijeenkomsten hebben mogen vieren. Want…laten we eerlijk zijn, wat is een kok zonder gastheer en een gastheer zonder kok.
Uiteraard ook nog een van harte gemeend dank-u-wel naar onze sponsoren toe. Alleen door hun ondersteuning konden we doen wat we hebben gedaan.
En tja, als voorzitter ga ik dan nu, na al die jaren met pensioen. Het stokje is overgedragen. Nu is het mijn beurt om mijn vertrouwen uit te spreken in het bestuur van onze Twentse-AAK. Heel graag hoop ik nog regelmatig met jullie allemaal het glas te heffen, nog regelmatig samen lekkere gerechtjes te proeven, nog regelmatig samen die Nieuwjaarsborrel beleven.

Je merkt het al, ik heb geen namen genoemd. Heel bewust omdat ik geen mensen wil vergeten. Het gaat bij de TAAK niet om hij of zij, maar om ons.

Zo as ze in Twente zegt: “ Goodgoan en doot heanig an!”
Mede namens mijn Paulien,
Gerard Kooiker.